تجزیه و تحلیل راستای اندام تحتانی

هدف از تحقیق حاضر مقایسه راستای اندام تحتانی در کارمندان مرد و زن مبتلابه کمردرد و سالم بود. آزمودنی های مبتلابه کمردرد را ۴۳ مرد و زن با میانگین سنی ۳/۹۷ ± ۳۶/۹۱ سال تشکیل می داد که از طریق پرسشنامه درد نوردیک به صورت هدفمند انتخاب شده بودند، ۴۳ مرد و زن سالم با میانگین ۴/۱۲ ± ۳۷/۸۸ سال که دارای ویژگی های انتروپومتریک مشابه با گروه کمردرد بودند نیز به به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. سپس زاویه پیچش درشت نی و زاویه پیچش استخوان ران با استفاده از گونیامتر، نوع پا توسط شاخص قوس کف پا، فاصله بین دو کندیل و فاصله بین دو قوزک توسط کالیپر اندازه گیری شد. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار spss نسخه ۱۹ و آزمون های آماری t مستقل، خی دو تجزیه وتحلیل شد. تمام داده ها در سطح معنی داری ۰/۰۵ تجزیه وتحلیل شد. نتایج تحقیق نشان داد که؛ بین وضعیت کف پای افراد مبتلابه کمردرد با افراد سالم تفاوت معنی داری وجود دارد (۰/۰۵ > p). درحالی که بین میزان چرخش درشت نی، میزان آنتی ورژن استخوان ران و وضعیت زانوی افراد سالم و مبتلابه کمردرد تفاوت معنی داری وجود ندارد (۰/۰۵< p).